آیه 26 سوره ابراهیم

وَ مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ «26»

وَ مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ: و مثل كلمه ناپاك كه كفر يا فساد يا اضلال يا دعوت به باطل يا اطاعت بغاة است. كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ: مانند درخت ناپاك است مثل حنظل كه تلخ و بوى بد و مكروه طباع سليمه است، و با وجود خباثت و كراهت، اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ‌: جنبانيده و بريده و بركنده جثه آن بالكليه از روى زمين، يعنى آن را هيچ قوت و ثبات و استقامتى نيست.

ما لَها مِنْ قَرارٍ: نيست او را استقرار و استحكام، نه ريشه دارد در زمين، و نه شاخه دارد در هوا.

حاصل آنكه حق تعالى تشبيه فرموده كفر و ضلالت و باطل و فساد را به درخت بى‌اصل، و بيان فرموده كه اين كلمه خبيثه داراى مضار كثيره است بقوله «خبيثة». و ايضا خالى از كليّه منافع بقوله‌ (اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ..) كه به جهت عدم حجت و برهان، ثباتى ندارد، و به سبب شر و فاسد بودن،

«1» كمال الدين، جزء دوّم، باب 33، صفحه 345، حديث 30.

«2» تفسير نور الثقلين، جلد 2، صفحه 536، حديث 58 (به نقل از معانى الاخبار)

جلد 7 - صفحه 49

قرارى نيابد. در مجمع‌ «1»- از حضرت باقر عليه السّلام مروى است كه فرمود:

اين «مثل» بنى اميه مى‌باشد.

وَ أُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فِيها سَلامٌ «23» أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ «24» تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ «25» وَ مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ «26»

ترجمه‌

و در آورده ميشوند آنانكه ايمان آوردند و بجا آوردند كارهاى شايسته را در بهشتهائيكه ميرود در زمين آنها نهرها جاودانيان در آن بدستور پروردگارشان درودشان در آنجا سلام است‌

آيا نديدى چگونه زد خدا مثلى را كه قرار داد كلمه پاكيزه را مانند درخت پاكيزه كه بيخش استوار باشد و شاخش در آسمان‌

ميدهد ميوه‌اش را در هر وقتى بدستور پروردگارش و ميزند خدا مثلها را براى مردم باشد كه ايشان دريابند

و مثل كلمه پليد مانند درخت پليد است كه ريشه كن شده از بالاى زمين نباشد مر آنرا هيچ قرارى..

تفسير

چون روز قيامت شود و مردم از حساب فارغ شوند كسانيكه اهل ايمان و اعمال صالحه باشند داخل شوند در بهشت عنبر سرشت كه در پاى درختان و از زير قصور آن نهرهاى آب جارى است و خدا و ملائكه بتحيت و سلام ايشانرا تعظيم و اكرام نمايند و باين اشارت بشارت دهند بدوام سعادت و سلامت براى ايشان بدستور خداوند سبحان چون كلمه طيبه لا اله الا اللّه و ساير اقوال حقّه ايشان مانند درخت خرما و ساير فواكه پاكيزه ريشه آن در اعماق زمين و قلوب صافيه جاى گزين و ثابت شده كه ديگر بهيچ شبهه و وسوسه و باد تندى از جاى خود حركت نميكند و كنده نميشود و شاخه‌هاى آن بآسمان صعود نموده كه از دستبرد نااهل مأمون است و در موعد مقرّر الهى ميوه پاكيزه خود را ميدهد و هميشه مردم از آن بهره مى‌برند و خداوند اين مثلها را ميزند براى مردم تا آنكه تشبيه فرمايد معقول را بمحسوس و نزديك كند معانى را بأفهام و موجب تذكر و تنبه شود در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه پرسيدند از تفسير شجره در اين آيه فرمود پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اصل آن و امير المؤمنين عليه السّلام فرع آن و ائمه از ذريّه آندو شاخه‌هاى آن و علم ائمه ميوه آن و شيعيان مؤمنان ايشان برگهاى آنند بخدا قسم مؤمنى بدنيا مى‌آيد آندرخت برگى ميآورد و مؤمنى از دنيا ميرود از آندرخت برگى مى‌افتد و قريب باين معنى چندين روايت بمضامين مختلفه وارد شده است كه معلوم است مراد بيان مصاديق جليّه و مقاصد خفيّه است و با اهل بيت اطهار

جلد 3 صفحه 229

و شيعيان اخيار تطبيق شده و مثل كلمه كفر و قول باطل و گفتار ناشايسته مانند درخت پليد تلخ سرشت از قبيل هندوانه ابو جهل و غيره است كه ريشه آن از بالاى زمين كنده شده و قرار و ثباتى ندارد و باندك تزلزلى ساقط و زائل و نابود ميشود و در روايات ما اين شجره به بنى اميّه و اعداء اهل بيت و كفّار تفسير شده است كه بحمد اللّه تعالى ريشه آنها كنده و نامشان محو و آثارشان زائل گرديد ..

وَ مَثَل‌ُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجتُثَّت‌ مِن‌ فَوق‌ِ الأَرض‌ِ ما لَها مِن‌ قَرارٍ «26»

و مثل‌ كلمه‌ خبيثه‌ مثل‌ درخت‌ خبيثه‌ ‌است‌ ‌که‌ كنده‌ ‌شده‌ روي‌ زمين‌ ‌که‌ هيچگونه‌ ثبات‌ و قراري‌ ندارد و باندك‌ زماني‌ ‌از‌ ‌بين‌ ميرود.

وَ مَثَل‌ُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كلمه‌ خبيثه‌ شرك‌، كفر، ضلالت‌، معاصي‌ الهيه‌ و صفات‌ رذيله‌ ‌است‌ كشجرة خبيثة ‌در‌ بعض‌ اخبار بني‌ اميّه‌ هستند و ‌در‌ بعض‌ اخبار اعداء آل‌ ‌محمّد‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و البته‌ اينها مصداق‌ اتم‌ ‌آن‌ هستند و الّا شامل‌ جميع‌ اهل‌ ضلال‌ ‌از‌ كفار و مشركين‌ و معاندين‌ و مخالفين‌ و ظلمه‌ و فساق‌ و فجار ميشود اجتُثَّت‌ مِن‌ فَوق‌ِ الأَرض‌ِ ريشه‌ ندارد فقط چهار صباحي‌ يك‌ جلوه‌ دارد ‌پس‌ بتوسط باد بلاها كنده‌ ميشود و اثري‌ ‌از‌ ‌آن‌ باقي‌ نمي‌ماند.

ما لَها مِن‌ قَرارٍ مشاهده‌ كنيد چه‌ اثري‌ ‌از‌ بني‌ اميه‌ و بني‌ العباس‌ و ساير ظلمه‌ باقي‌ ماند جز لعن‌ و طرد همين‌ نحو شرك‌ و كفر و ضلالت‌ بكلي‌ نابود ميشود ‌حتي‌ ‌بر‌ ‌خود‌ مشركين‌ و كفار و ظالمين‌ و ضالّين‌ ‌که‌ فرداي‌ قيامت‌ قسم‌ ميخورند وَ اللّه‌ِ رَبِّنا ما كُنّا مُشرِكِين‌َ انعام‌ ‌آيه‌ 23، و رؤساء انكار ميكنند اضلال‌ تبعه‌ ‌را‌ قال‌َ قَرِينُه‌ُ رَبَّنا ما أَطغَيتُه‌ُ وَ لكِن‌ كان‌َ فِي‌ ضَلال‌ٍ بَعِيدٍ ق‌ 26، فقط و بال‌ و عذاب‌ و سخط و غضب‌ الهي‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ باقي‌ ميماند.

385

]

(آیه 26)- و از آنجا که یکی از بهترین راهها برای تفهیم مسائل استفاده از روش مقابله و مقایسه است بلافاصله نقطه مقابل «شجره طیبه» را چنین بیان می‌کند: اما «مثل کلمه خبیثه و ناپاک همانند درخت خبیث و ناپاک و بی‌ریشه است که از روی زمین کنده شده (و در برابر طوفانها هر روز به گوشه‌ای پرتاب می‌شود و) قرار و ثباتی برای آن نیست» (وَ مَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ).

جالب این که در وصف «شجره طیّبه» قرآن با تفصیل سخن می‌گوید و اما به

ج2، ص508

هنگام شرح «شجره خبیثه» با یک جمله کوتاه از آن می‌گذرد.

این یک نوع لطافت بیان است که انسان در مورد ذکر «محبوب» به همه خصوصیات بپردازد اما هنگامی که به ذکر «مبغوض» می‌رسد با یک جمله کوبنده از آن بگذرد!